Mae Taeng, 28 juli

Tweedaagse voettocht door de jungle van Mae Taeng. “Deze tweedaagse expeditie brengt ons door het mooie nationale park van Chiangdao. We komen langs verschillende bergstammen, lopen door de indrukwekkende jungle en drijven op een bamboevlot de rivier af. Als extraatje is er in een Karen dorp gelegenheid om mee te helpen met het voederen en baden van de olifanten. 
De meeste jungletreks in het noorden van Thailand zijn behoorlijk toeristisch. Green Wood Travel is echter gespecialiseerd in kleine groepen, alternatieve routes en deskundige gidsen, zodat een jungletrek nog steeds een onvergetelijke ervaring is. Overnachting: op een bamboematje / Maaltijden: lunch, diner, ontbijt, lunch / Vervoer: open pickup truck” 

Dat is wat we geboekt hebben, maar waar we echt aan beginnen weten we eigenlijk niet.... gisterenavond is onze gids in het hotel gekomen om te vertellen wat we allemaal wel/niet mee moeten nemen. Het lijkt een beetje een wazig figuur, een indiaan die onder invloed is. Onze bagage kan in het hotel achterblijven en we nemen allemaal alleen een rugzak mee voor de komende 2 dagen.

Vandaag is Cor eigenlijk jarig. Hij zou 78 worden. Toch een bijzondere dag. We staan er ‘s morgens even bij stil en denken vandaag extra aan Cor en Elly.

Om 8 uur vertrekken we met de truck vanuit Chiang Mai. Onderweg stoppen we om op de lokale Mae Malai markt eten te kopen. De tweede stop is bij de Mok Fah waterval om even te zwemmen. Het is best een hoge waterval en hij klettert hard op je hoofd. Er is zelfs een bruidspaar wat. Ik de waterval trouwfoto’s komt maken. Leuk om te zien. Hierna gaan we verder naar een Karen dorp. 

Bij de Karen, een verzamelnaam voor verschillende etnische bevolkingsgroepen die oorspronkelijk uit Birma afstammen, krijgen we ook een lunch. Onze gids Suwit, duikt meteen de keuken in en serveert ons even later een lekkere maaltijd (heldere groentenbouillon, gebakken rijst met kip, ananas en mango). Als het goed is hebben we nu genoeg energie voor de jungletrek van ongeveer vier uur naar het dorpje Baan Pa Kao Lam. Vanaf de lunchplaats kan onze auto niet meer verder de bergen in. 

We stappen over in de laadbak van een pick-up auto en rijden vrij stijl verder omhoog. Als de pick-up stopt in het dorpje staan we voor de deur van een Rooms Katholieke kerk.

Vanaf hier gaat Chloë bij iemand achterop de motor naar onze eindbestemming van vandaag. Ze voelde zich vanmorgen al niet fit en is in de loop van de ochtend niet opgeknapt. Jammer, maar gelukkig is er deze oplossing. Wij beginnen aan onze voettocht van circa 4 uur. Tot nu toe was het helemaal niet zwaar en de halve dag is al voorbij. Lopend door het dorpje zie je hoe de mensen hier leven: met heel weinig comfort en in heel sobere houten huisjes / hutjes. Vaak staat het vee onder de woning (koeien, varkens, kippen). Geen verharding, alleen maar klei-paden.

We verlaten en het dorp en lopen door een prachtig natuurgebied. Suwit kapt een bamboe stengel. Wij dachten eerst als wandelstok, maar al lopend maakt hij bamboe bekers voor ons.

Zodra de paden stijlen omhoog gaan wordt het lopen wat lastiger voor Corné. Al gauw krijgt de langzame Corné de bijnaam “Big Papa” en de snelle Rutger, die iedere keer uit het zicht verdwijnt: “Gone with the wind”. We zien enkele mooie insecten : vlinder, libelle, harige rups, grote kever, mest kever. Ook een kleine slang. Er zijn ook minder mooie insecten: grote muggen, kleine muggen, grote mieren, kleine mieren, vliegen, wespen.... Maar dat hoort erbij. Na een 2,5 uur wandelen komen we bij een volgend dorp. Daar kunnen we wat te drinken kopen en even rusten.

De bevolking laat ons een muizenval zien gemaakt van bamboe. Het tweede deel is nog zo’n 1,5 uur lopen. In mijn beleving is het tweede deel wat pittiger door de steile klimmen. Het wisselt gelukkig wel af met vlakkere delen en dalen. Maar het is een prachtige tocht en best goed te doen voor iedereen (maar het zweet loopt van onze ruggen naar beneden). Ik denk dat Rutger het wel in 2 - 2,5 uur had kunnen lopen, maar onze gids Suwit had ook helemaal geen haast. Alles op z’n 11 en 30ste.... We gaan pas verder als hij vindt dat het tijd is.... Hij loopt zeker niet te vroeg aan. Daar moeten wij als haastige Nederlanders best wel aan wennen.  

In dit dorp zijn ook olifanten. We mogen helpen bij het voederen en wassen. Ze noemen het “hotel” Hotel Riverside”.

Suwit duikt weer de keuken in om het avondeten te maken. Ondertussen is het donker geworden en neem ik een koude “douche” bij zaklamp-licht dmv een bakje water. Het eten smaakt weer lekker.

‘S Avonds gaan we op de brug over de rivier naar de sterrenhemel kijken. Er zijn echt ontzettend veel sterren te zien. Bijzonder, op deze speciale dag. Er staan een paar dierbare sterren voor ons tussen. En we zien een vuurvliegje.... Prachtig! Daarna wordt er een kampvuur voor ons gemaakt, een pilsje erbij... Suwit tovert ergens een gitaar vandaan. Een paar oude rocknummers met Thais dialect... Met zijn typische humor en lachje wordt een sfeervolle en gezellige avond.