Laatste dag rondreis: houtsnijwerk, Balinees huis, zilversmid, vlindertuin

Vandaag is het alweer de laatste dag van onze rondreis. We vertrekken om half 10 na een lekker ontbijt en stoppen vrij snel bij een atelier waar meerdere houtsnijwerkers aan het werk zijn. Het fijne houtsnijwerk zijn we tot toe overal op Bali al tegen gekomen en nu kunnen we zien hoe arbeidsintensief het is om zo'n kunstwerk te maken. We kijken even mee met de kunstenaars en 'mogen' daarna even naar de shop, waar alle uiteenlopende beelden staan uitgestald. Van klein naar ontzettend groot. Alle soorten goden en heiligen, verschillende dieren en voorwerpen. Je kunt het zo gek niet bedenken of het stond er, uitgesneden in hout. Ontzettend knap, maar onze groep had er weinig mee. 

We stoppen in het dorpje Tenganan bij een typisch woonerf van een Balinese familie. Hier wordt het erf ingericht volgens de eeuwenoude tradities van de Bali Aga, de oorspronkelijke inwoners van Bali. Het erf wordt gezien als het menselijk lichaam met een linkerarm, een rechterarm, een linkerbeen etc. Op vaste plekken bevinden zich de keuken, de ouderslaapkamer, de badkamer, het heilige deel, de slaapkamers van de kinderen etc. Het was een mooi gezicht, een oude keuken, een mooie slaapkamer en badkamer, prachtige tempels op eigen erf, een werkplaatsje achterin waar ze offermandjes  vlechten en zilveren sieraden polijsten. Boven het kippenhok hing een banner van Fried Chicken. Een mooi vooruitzicht voor de toch al gehavende kippetjes...

Hierna stoppen we bij een kleine werkplaats waar zilveren sieraden worden gemaakt in het handarbeidersdorpje Celuk, bekend om zijn ambachtelijke zilverwerk in de stijl van Budda to Budda. Ook weer bijzonder om te zien hoe arbeidsintensief het is om zilveren sieraden te maken. Én hoe ongezond.... Een enkeling werkt met een mondkapje op, maar de meeste zitten zonder bescherming te werken, met naast zich een sigaret en een kop koffie. Ook hier natuurlijk weer een shop na het bekijken van de arbeid. En hier had iedereen duidelijk meer zin in. Er werd van alles gekocht. Of het nu echt goedkoper is, weet ik niet, maar het zijn in ieder geval mooie herinneringen aan deze vakantie. 

We lunchen bij een botanische tuin met vlindertuin. Dus eerst even rondlopen en genieten van de prachtige bonsai bomen, orchideen en andere bloemen. Dan worden de meiden Wendy, Rowan en Rhona helemaal ingepakt door 3 otters.

"Zo schattig", en dat waren ze ook echt. En dan nog een wandeling door de vlindertuin met prachtig gekleurde en getekende vlinders. De bijzonderste is toch wel de vlinder bij wie op de zijkant van zijn vleugels een slangenkop zichtbaar is. Deze vlinder is heel groot en we krijgen hem even op onze hand in de kamer waar de poppen van de vlinders hangen. Net voordat we de vlindertuin verlaten had Rhona het geluk dat er nog een vlinder op haar hand kwam zitten. 

De lunch was weer prima en na wat overleg over de fooien voor de chauffeur, de bijrijder en onze gids Anom stappen we weer in de bus.

Het laatste onderdeel van onze rondreis is een bezoekje aan een batik-werkplaats in Batubulan. Hier kon je zien hoe Batik stof wordt getekend met de hand en hoe de sarongs worden geweven. Het wordt saai, maar ook weet ontzettend arbeidsintensief. Het patroon van de stof van de sarong wordt op draden met plastic bandjes 'uitgetekend', hierna wordt de kleur op de draden aangebracht. Daarna gaat de draad op een spoel en wordt het doek geweven. De ondergrond is (in dit geval) effen zwart, maar de hele dunne draden brengen het patroon erop. En nee, het kan geen verrassing meer zijn: een shop met blouses, jurken, kleden, sjaals, sarongs, tassen etc. etc. Dit keer ook weer geen belangstelling vanuit onze groep. En aangezien het inmiddels aan het einde van hun werkdag was, zagen ze ons liever gaan dan komen. 

Dan nemen we afscheid van de rest van de groep. De meeste hebben geen upgrade genomen voor het strandverblijf en worden als eerste afgezet. Dennis en Diana hebben wel een upgrade, maar worden met een aparte taxi daarnaartoe gebracht en dus blijven we met 4-en over in de bus.

Vrij snel daarna zijn ook wij bij het laatste hotel aangekomen voor een paar heerlijk ontspannen dagen aan het gezellige strand van Sanur. We zitten in Prama Sanur Beach, lekker aan het strand, met een groot zwembad. Het klinkt verwend, maar toch valt het hotel ons wat tegen. We hadden een mooi kleinschalig hotel geboekt waarbij we in een bungalow zouden zitten. Dat hotel was niet meer te boeken door NRV, dus kregen we een upgrade... De upgrade is een prima hotel, lekker aan het strand, maar wel heel massaal en in plaats van een bungalow hebben we nu een kamer op de 3e verdieping.

De 'upgrade van onze upgrade' konden we er niet in terugzien. Toch maar een keer de stoute schoenen aangetrokken en geklaagd bij NRV. We zijn netjes te woord gestaan door NRV en ze gingen kijken wat ze voor ons konden betekenen. En warempel: We kregen 2 suites toegewezen, met meer ruimte dan je kunt bedenken. Je kunt het wel bijna een vleugel noemen: een entree met tafel en stoelen, ideaal voor een potje 'tokken', een TV-kamer met bank en fauteuil, een grote slaapkamer afgesloten met houten schuifdeuren, een inloopkast ín een hotelkamer en de eerste badkamer met douche én bad. En dat dan 2x. Want Marijn en Rhona hebben een soortgelijke, iets kleinere suite gekregen. 

We hadden nog steeds liever het kleinschalige hotel van onze eerste keuze gehad, maar we gaan genieten van onze laatste paar stranddagen en deze luxe kamers. Morgenvroeg gaan we op zoek naar een duikschool.